Halucinogene droge i njeni efekti

Halucinogene droge mnogi olako shvataju.

Iako su poznate od davnina, zloupotreba tableta, alkoholizam i zavisnost od kokaina, heroina i drugih psihoaktivnih supstanci spada u najrasprostranjenije bolesti 21. veka. Tome doprinosi brz životni tempo i konstantni stres u privatnom i poslovnom životu. Pa ljudi pronalaze razne načine kako bi se opustili i na tren pobegli od surove realnosti. Jedan od njih je konzumiranje neke halucinogene droge.
Nažalost, vrlo brzo od sredstva za beg nastaje zavisnost, koja ostavlja opasne posledice po organizam. Kolika je njihova moć najbolje govori podatak da od preko 21 milion ljudi u svetu koji koriste narkotike, halucinogene droge su na trećem mestu registrovanih slučajeva.

Halucinogene droge su poznate od davnina

Halucinogene droge koriste se već milenijumima o čemu svedoče istorijska otkrića egipatske, mikenske, starogrčke, majanske i aztečke kulture. Zapravo, one su najstariji lekovi koji su se dobijali iz određenih vrsta gljiva, kaktusa i drugih biljaka. Korišćene su ne samo u medicini, već i u religiji. Pa odatle njihov naziv enteogeni.

Naime, drevni šamani i vračevi su konzumirali halucinogene droge u ritualima kako bi zapali u trans. Na taj način mogli su da komuniciraju sa svetim duhom i da otkriju uzrok bolesti pacijenta. Ujedno, smatrali su da ove supstance imaju isceliteljsku moć.

Tek početkom 20. veka halucinogene droge su dobile pažnju naučnika. Tako su 1927. godine, nezavisno jedan od drugog, Kurt Beringer i Louis Lewin objavili radove na osnovu istraživanja psihoaktivnih biljaka. Da bi desetak godina kasnije uvršteno i dejstvo psilocibinskih gljiva i božićne loze.

Ipak, najznačajnije je bilo Albert Hofmannovo otkriće polusintetičke halucinogene droge – LSD 1938. godine. Nakon Drugog svetskog rata ova supstanca je korišćenja u psihijatriji za lečenje psihoza i shizofrenije.

Međutim, vrlo brzo je otkriveno njihovo pravo dejstvo na organizam. Samim tim, došlo je do zabrane proizvodnje i upotrebe.

Halucinogene droge obuhvataju širok spektar supstanci

Halucinogene droge se dele u tri grupe – psihodelici, disocijativi i delirijanti.

Psihodelici nose naziv od grčkih reči “psyche” – um i “dêlos” – otkriti. Što ukazuje na njihovo delovanje. Ove halucinogene droge imaju sposobnost da “otkriju skrivene, ali stvarne aspekte čovekovog uma”. Najpoznatiji, ali i najjači, među njima je LSD, koji dolazi u vidu tableta, kapsula, praškova i tečnosti. Mada se može uneti i lizanjem papirića natopljenih drogom ili intravenski. Delovanje počinje već nakon 15 minuta, dok kod intravenskog unosa za samo 5 minuta. Efekti traju minimum 12, a ponekad i čitavih 24 časova i ne mogu se ni na koji način zaustaviti.

U psihodelike spadaju i MDMA (ekstazi), Meskalin, koji se dobija iz meksičkog kaktusa Pejotla, derivat triptamina DMT, Psilocibin (aktivni sastojak meksičke gljive Teonanakatl) i THC (aktivna supstanca Kanabisa).

Disocijativi proizvode analgeziju, amneziju i katalepsiju. Te dovode do gubitka sećanja, svesti o okolini i kontrole pokreta. Dok pojedini imaju i depresivni efekat sličan opijatima. Najupotrebljavaniji su Ketamin, Fenciklidin, Salvironin A, koji se dobija iz meksičke biljke Prorokova kadulja i Ibotenska kiselina i muscimol, dobijeni iz gljive Muhare.

Delirijanti, kao što im ime kaže, izazivaju stanje delirijuma kod korisnika, koje karakteriše ekstremna konfuzija i nesposobnost kontrole pokreta. U ovu grupu spadaju Atropin, koji se dobija iz više vrsta biljaka i Skopolamin, koji čini sastavni deo biljke Datura stramonii. Čak je i neprerađeni duvan, zbog visoke koncentracije nikotina, delirijant.

Halucinogene droge imaju jako psihičko dejstvo

Iako se kokain i njegovi efekti na organizam smatraju najjačim, i halucinogene droge imaju fatalne posledice.
Več pri prvom unosu javljaju se negativni efekti. Karakteristično je lupanje srca, vrtoglavica, povišeni krvni pritisak i telesna temperatura, proširene zenice…
S obzirom da pojačavaju uobičajena stanja uma dolazi do poremećaja percepije. Te se javljaju intenzivnije i “življe” vizualne slike, šaputanja, pa čak i promenjeni miris i ukus. Ova svojevrsno putovanje, tj. “trip” prate i halucinacije i stanja visoke budnosti.

Halucinogene droge direktno deluju na receptore za serotonin. Pa dugotrajnom upotrebom dolazi do tzv. flashbackova. U pitanju je ponovni doživljaj bez upotrebe supstance. Što za posledicu ima smanjenje kognitivnih funkcija i pamćenja, a pojačavaju se panični napadi i promene raspoložanja, uključujući i depresiju i agresivnost. Vremenom, razvijaju se različite fobije i strahovi, kao i psihički problemi i shizofrenija, koji u mnogim situacijama dovode do samoubistva.

Simptomi fizičke zavisnosti

Simptomi fizičke zavisnosti nisu uvek primećeni kod halucinogene droge. Pa je isključena i teška apsinencijalna kriza. To ne znači da nije neophodno bolničko čišćenje organizma od droge i lečenje psihičke zavisnosti.

Dr Vorobjev je najbolja klinika za lečenje narkomanije ne samo u našoj zemlji već na svetskom nivou. Tim sastavljen od eminentih lekara specijalista, psihoteraputa i medicinskih sestara ima višedecenijsko iskustvo u lečenje svih oblika zavisnosti, ali i psihičkih problema koje one donose. Takođe, visoka stručnost se ogleda u upotrebi najsavremenije medicinske psihoterapijske procedure.

Svaki program lečenja je individulanog karaktera, prepisan nakon detaljne dijagnostike. Pri čemu se pacijentu pruža podrška nakon lečenja, kako bi se izbegli izazovi i problemi koje donosi povratak u normalni život.

Oslobodite se negativnog dejstva halucinogene droge, kontaktirajte stručni tim Dr Vorobjev!